Uczestnicy wielopodmiotowych postępowań sądowoadministracyjnych

Streszczenie w języku polskim

Artykuł ma charakter koncepcyjny i dotyczy problematyki stosowania przepisów dotyczących udziału uczestników w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Główna teza opracowania opiera się na stwierdzeniu, że osoba, która jako strona postępowania administracyjnego była zawiadamiana na podstawie art. 49a k.p.a. o czynnościach organu poprzez publiczne ogłoszenie, może stać się uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego po spełnieniu warunku określonego w art. 33 § 1a p.p.s.a. Teza pomocnicza wyraża się w twierdzeniu, że względy ekonomiki procesowej przemawiają za przyjęciem takiego ograniczenia uprawnień wskazanych podmiotów, które nie będzie naruszać istoty ich prawa do sądu oraz nie będzie utrudniać realizacji tego prawa stronom i pozostałym uczestnikom postępowania. Celem artykułu jest więc wykazanie, że art. 49a k.p.a. stanowi jeden z „przepisów szczególnych”, o jakich mowa w art. 33 § 1a p.p.s.a. Przyjęta argumentacja opiera się na założeniu, że interpretacja powyższych przepisów powinna uwzględniać zarówno wymagania wynikające z prawa dostępu do sądu, jak i prawa do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oraz konieczność minimalizacji kosztów postępowania. Opisane zagadnienie, oparte na badaniach o zasięgu krajowym, ma istotne znaczenie dla praktyki i nie zostało dotychczas szerzej omówione w doktrynie.