Starość nie znaczy bierność – współczesne metody aktywizowania seniorów

Andrzej Rokicki

Streszczenie w języku polskim


Artykuł jest próbą zastanowienia się nad problemem, który wynika z faktu starzenia się społeczeństwa. Czy jesień życia oznacza bierność, czy też wskazane jest aktywne przeżywanie tego etapu życia? W publikacji pokazano, w jaki sposób traktowano starość na przestrzeni dziejów i jak jest ona postrzegana współcześnie. Autor zaprezentował także niektóre ze sposobów aktywizowania seniorów, ukazując przy tej okazji dobroczynny wpływ szeroko rozumianej aktywizacji.


Słowa kluczowe


starość; aktywizacja; Uniwersytet Trzeciego Wieku

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Erikson E. (2004), Tożsamość a cykl życia, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Halicki J., Dzięgielewska M. (red.) (2000), Przestrzeń życiowa i społeczna ludzi starszych, Łódź: Biblioteka Edukacji Dorosłych.

Herodot (1954), Dzieje, przeł. S. Hammer, Warszawa: Czytelnik.

Jan Paweł II, www. voxdomini.com.pl/inne/list.html,dostęp:styczeń2016 (dostęp: 10.05.2016).

Juszczak K. (2007), Aktywność szansą na lepszą starość, [w:] B. Bugajska (red.), Życie w starości, Szczecin: ZAPOL.

Kamiński A. (1978), Wychowanie do starości jako czynnik adaptacji ludzi starszych do nowoczesnego społeczeństwa, [w:] Studia i szkice pedagogiczne, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Kijak R.J., Szarota Z. (2013), Starość: między diagnozą a działaniem, Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.

Klonowicz S. (1979), Oblicza starości: wybrane zagadnienia gerontologii społecznej, Warszawa: Wiedza Powszechna.

Konieczna-Woźniak R. (2001), Uniwersytety Trzeciego Wieku w Polsce. Profilaktyczne aspekty edukacji seniorów, Poznań: „Eruditus”.

Kornatowski W. (1961), Listy moralne do Lucjusza, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Olearczyk T. (red.) (2014), Cisza w teorii i praktyce. Obraz interdyscyplinarny, Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne – Oficyna Wydawnicza AFM.

Platon (2001), Państwo. Prawa, przeł. W. Witwicki, Kęty: „Antyk”.

Szatur-Jaworska B. (2000), Ludzie starzy i starość w polityce społecznej, Warszawa: „Aspra-jr”.

Szczepański J. (1988), O indywidualności, Warszawa: IWZZ.

Sztompka P. (2002), Socjologia: analiza społeczeństwa, Kraków: Wydawnictwo Znak.

Szukalski P. (red.) (2009), Przygotowanie do starości. Polacy wobec starzenia się, Warszawa: Fundacja Instytut Spraw Publicznych – Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Trafiałek E. (2006), Starzenie się i starość. Wybór tekstów z gerontologii społecznej, Kielce: Wydawnictwo Uczelniane, Wszechnica Świętokrzyska.

Ziębińska B. (2010), Uniwersytety Trzeciego Wieku jako instytucje przeciwdziałające marginalizacji osób starszych, Katowice: Śląsk.

Zych A. (2001), Słownik gerontologii społecznej, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2016.29.1.185
Data publikacji: 2016-12-10 10:33:50
Data złożenia artykułu: 2016-03-22 23:15:21


Statystyki


Widoczność abstraktów - 3768
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 20958

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2016 Andrzej Rokicki

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.